Waanzinnige wijze lessen van Rose McGowan

Na twee decennia stilte onthult Rose McGowan nieuwe details van haar verhaal in haar autobiografische manifest 'Brave'

Twintig jaar lang werd Rose McGowan de mond gesnoerd, lastiggevallen en zwartgemaakt. Maar dit jaar ervoer ze eindelijk hoe het voelt om geloofd te worden. In oktober veroorzaakte een artikel in The New York Times een enorme lawine van beschuldigingen van seksuele intimidatie en aanranding tegen Hollywoodproducer Harvey Weinstein. In het stuk staat onder meer dat McGowan, destijds een 23-jarige actrice met een rol in Scream, in 1997 een vergoeding van 100.000 dollar kreeg na een ‘voorval’ in een hotelkamer tijdens het Sundance Film Festival. McGowan heeft de details van de aanranding nooit publiekelijk onthuld, hoewel ze na publicatie van het artikel in The New York Times tweette ‘HW verkrachtte me’.

Eind januari verscheen McGowans boek Brave, een krachtig verhaal − half autobiografie, half handleiding voor het ontmantelen van het patriarchaat − over hoe ze haar leven terug kreeg. Hierin bespreekt ze wat ze heeft doorstaan, hoe opgroeien in de sekte Children of God haar voorbereidde op Hollywood en waarom ze onderdeel is van de #MeToo-beweging.

Iedereen kan dapper zijn
“In mijn boek vergelijk ik Children of God met de sekte die Hollywood heet. Ik ben opgegroeid in een sekte gedomineerd door mannen, waarin vrouwen dienden om mannen seksueel te behagen. Datzelfde geldt voor Hollywood. Brave begint met mijn ontsnapping aan Children of God als kind, waarna ik zeven wilde vrije jaren beleefde, voordat ik opgeslokt werd door Hollywood. Het is een verhaal over trauma, maar ook over doorzettingsvermogen. Een autobiografisch manifest, noem ik het. Mijn denkwijze en gedachtes zijn met het verhaal verweven. Ik spreek de lezer vaak direct aan en dat maakt het anders. Uiteindelijk gaat het erom mensen te leren om dapper te zijn in hun eigen leven”.

Verzoening oké, maar berusting nooit
“Wat er is gebeurd met Weinstein is onderdeel van mijn verhaal. In mijn privéomgeving en met mensen in het vak heb ik het er al jaren over. Mensen in de media heb ik er informeel ook al eerder over verteld, maar de maatschappij was er nog niet klaar voor. Maar in het boek ligt de focus vooral op de vergelijking tussen de twee sektes – dat vind ik interessanter dan het eigenlijke incident. Genoeg andere vrouwen hebben verteld over seksuele intimidatie, dus je kunt je voorstellen wat mij is overkomen. Wat ik er alleen nog over kwijt wil, is dit: mensen denken bij een hotelkamer aan een kleine kamer, maar ik heb het over een soort presidentiële suites. Volledige bovenverdiepingen van een hotel met kantoren en heel veel kamers. Het was niet alsof je een kamer met een bed binnenstapte. We moesten langskomen voor vergaderingen bij deze man met al zijn foute neigingen en een voorliefde voor verkrachting. Dat zie ik als mensenhandel. Ik heb me moeten verzoenen met het feit dat dit monster en ik tot elkaar veroordeeld zijn en dat waarschijnlijk zullen blijven tot de dag dat ik sterf, of hij. En dat het niet eerlijk is – alles wat ik heb geprobeerd is een internationale verkrachter stoppen”.

Zonder mij zou de #MeToo- beweging niet zijn wat-ie nu is

Humor is een wapen
“Jarenlang ben ik voor gek uitgemaakt en belasterd, dus het feit dat ik nog altijd het beste wil voor de wereld is behoorlijk verbazingwekkend. Dat is op een bitterzoete manier het grappige van de zaak: je moest behoorlijk getalenteerd zijn om voor Weinstein te mogen werken, dus op een bepaalde manier is het publiek ook bestolen. Jullie hebben kunst misgelopen”.

Ellende kan zoveel energie losmaken
“Zonder mij zou de #MeToo-beweging niet zijn wat-ie nu is. Als je kijkt naar wat ik achter de schermen allemaal heb gedaan; ik heb al mijn kracht en energie ingezet om enorme wielen aan het rollen te krijgen en grote financiële risico’s genomen. Twintig jaar heb ik hier naartoe gewerkt. Het schrijven van artikelen over Weinstein heb ik georkestreerd – ik zit overal achter. Ik had zoiets van: denken jullie stommelingen dat ik mijn mond zal houden? Die mannen hadden geen idee dat er een panter in hun midden rondsloop. Ze besloten dat ze mij wel konden misbruiken, zoals ze al bij zoveel anderen hadden gedaan. Maar ze hebben echt de verkeerde persoon gefuckt”.

Jij kunt de wereld een beetje beter maken
“Twee dagen geleden realiseerde ik me ineens: o mijn god, dit is de eerste keer in de geschiedenis dat vrouwen worden geloofd. Brave is onderdeel van een groter geheel dat ervoor zorgt dat we seksuele intimidatie en aanranding anders gaan zien. Het gebeurt nu, we zitten er middenin. Maar we moeten blijven vechten. Ik weet dat alle verhalen in de media heel pijnlijk zijn voor vrouwen en meisjes die seksueel zijn gekwetst. Maar tegen hen zou ik zeggen ‘Houd vol, het is echt belangrijk dat we dit niet laten doodbloeden. Het spijt me dat jullie met je ellende worden geconfronteerd, maar het is cruciaal om bij de waarheid
te komen’ “. 

Huiselijk geweld is een belachelijk woord
“Ik wil de terminologie rondom seksuele intimidatie veranderen. De term huiselijk geweld is belachelijk en veel te lieflijk – voor mij is het een hate crime wanneer iemand woedend op je afkomt, met haat in zijn ogen en z’n hart. Dit soort termen zijn allemaal bedacht door mannen – sommige met de hashtag #IDitIt achter hun naam. Ik respecteer ze niet, net zomin als ik de wetten die mannen hebben gemaakt over míjn lichaam erken. En wat erover wordt geschreven in de media zie ik als ‘seksueel wangedrag’. Het is verkrachting, het is geen sex: het is trauma en terreur. De media gaan er op een verkeerde manier mee aan de haal. Mijn lichaam en ziel zijn gestolen, dat is diefstal”.

Dit is de eerste keer in de geschiedenis dat vrouwen worden geloofd

Laat je niet zomaar wegstemmen
“Het is weerzinwekkend dat Weinstein waarschijnlijk niet naar de gevangenis gaat voor wat hij al die vrouwen heeft aangedaan. Ik vind het een falen van het rechtssysteem dat er zo weinig gerechtigheid is voor vrouwen, maar ik maak me sterk om dat te veranderen. Als je een flashmob kunt organiseren en een heleboel mensen kunt laten dansen op straat, waarom zouden we dat dan niet voor elkaar kunnen krijgen bij het kantoor van een senator? Toen ik me realiseerde dat ik veel meer volgers heb dan meerderheidsleider in de senaat Mitch McConnell, begreep ik dat ik door het publiek gekozen was en dat ze me niet zomaar weg konden stemmen”.

Het mooiste komt nog
“Het heeft lang geduurd voor ik erachter was dat ik een hekel heb aan acteren. Ik heb veel projecten lopen. De eerste is het vernietigen van de propagandamachine – mijn boek zal daarbij helpen. Verder ben ik bezig met een album (Rose is zangeres, red.), een huidverzorgingslijn die de beauty-industrie op z’n kop zal zetten en een documentaire. Ik ben onderdeel van een soort enorme sociale onderneming – al deze dingen moest ik klaar hebben staan voor het moment dat ik zou toeslaan”.

Brave, Rose McGowan, € 23,99 (HarperOne)

Lees ook: Tijdschrift Time roept de #MeToo-aanjagers uit tot ‘Person of the Year’

Tekst: Kayla Webley Adler l Beeld: Getty Images

Laatste nieuws