Ga er maar aan staan: een half jaar geen kleren kopen, zelfs geen nieuwe sokken. Marie Claire’s Marjolein, Mariëlle en Charlie jutten elkaar op om de challenge aan te gaan. Managing editor Saar vertelt waarom ze niet meedeed.
Beauty editor Marjolein
“Koopverslaafd ben ik niet, maar ik kocht wel te veel en ook te makkelijk. Ik weet altijd aan mezelf te verkopen dat ik die nieuwe broek of dat nieuwe jurkje nodig heb, want: persreis, feestje met dresscode, werk-event, bedenk ’t maar. Een miskoop op z’n tijd is part of the game, evenals een overvolle kast (en expansiedrift naar de kast van mijn vriend – sorry!).
Trouwen
In oktober ga ik trouwen en dat is een duur grapje. Om te kunnen sparen is deze shopstop dus een geschenk uit de hemel. Ik weet dat ik een halfbakken afspraak met mezelf in no time aan de wilgen zou hangen, maar deze challenge met vriendinnen maakt me bloedfanatiek. Ik zie het als een spelletje en daarom houd ik het met twee vingers in m’n neus vol. Tip dus: don’t do it alone. En ook meteen een klein bedankje voor mijn mede-shopstoppers Mariëlle en Charlie: zonder jullie had ik dit geen pretje gevonden.
Ter voorbereiding heb ik alle shop-apps van m’n telefoon gegooid en me uitgeschreven voor elke nieuwsbrief – ik kan het iedereen aanraden. En voor de zekerheid heb ik nog wat essentials ingeslagen: een voorraad sokken en lingerie. Mijn trouwjurk was een uitzondering op de regel, die moet je nu eenmaal belachelijk ver van tevoren uitzoeken en bestellen.”
Afkicken
“Ontwenningsverschijnselen waren er wel. De eerste twee maanden schrok ik bijvoorbeeld regelmatig ’s nachts wakker, omdat ik droomde dat ik per ongeluk iets had gekocht. Best treurig eigenlijk. Op een gegeven moment droeg ik uit gemak iedere dag dezelfde ‘formule’: zwarte of blauwe jeans plus zwarte of witte coltrui en gympen. Best saai, en daarom besloten we een aantal weken lang elke dag iets anders te dragen. Ook een aanrader, want zo herontdek je kleren waarvan je het bestaan vergeten was.
Het belangrijkste besef nu we bijna bij de eindstreep zijn, is niet zozeer dat ik minder wil kopen, maar vooral dat ik minder wil ‘shoppen’. Daarmee bedoel ik het struinen door de stad, browsen door rekken, uitpluizen van webshops, het vullen en weer legen van virtuele mandjes, het wachten op een bestelling, om vervolgens tóch een deel weer terug te sturen. Die shophobby kost niet alleen geld, maar ook bizar veel tijd. En dat terwijl de kick van een nieuwe aankoop nooit écht lang duurt. Door dit half jaar weet ik beter wat ik graag draag. Niet de trend-items die na drie keer dragen achter in de kast verdwijnen, maar mooie basics die bij mij passen. Het eerste dat ik ga kopen zodra ’t weer mag? De jeans die ik leende voor deze shoot: hij is tijdloos en zit als gegoten. Verder ga ik me gedeisd houden en spaar ik lekker door. Elke euro die naar de spaarpot voor ons huwelijk kan, is me véél meer waard dan een euro gespendeerd aan kleding die uiteindelijk toch naar de krochten van m’n kast (en daarna in de kast van m’n vriend, en uiteindelijk in een krat onder ’t bed) verdwijnt.
Artdirector Mariëlle
Vorig jaar zag ik een documentaire over hoe en wij met z’n allen consumeren en wat dat doet met de wereld. Dat zette me aan het denken: hebben we al die spullen echt allemaal nodig? Hoe vaak koop je iets voor een speciale gelegenheid omdat je ‘echt niets in de kast hebt’, terwijl er genoeg mooie dingen hangen. Zo kwamen we op het idee voor deze challenge: een half jaar niets kopen, geen kleding, schoenen en accessoires. Om uit te vinden of we echt moeten shoppen, of het alleen doen omdat we eraan gewend zijn dat alles altijd overal te koop is.
Shoppen weerstaan
Last van ontwenningsverschijnselen heb ik niet gehad. In Nederland kan ik het shoppen prima weerstaan, maar toen ik laatst in Parijs was dacht ik dat het een goed idee was om naar een paar mooie winkels te gaan. De verleiding was groot, maar ik heb me weten in te houden.
Ik merk dat ik geld overhoud. De kick van iets nieuws was voor mij altijd een reden om iets te kopen als ik aan het eind van de maand geld over had. Maar geld op je spaarrekening zetten werkt ook bevredigend, weet ik nu.
Combineren
De challenge binnen de challenge was halverwege wel welkom. Omdat ik eigenlijk maar een kwart van wat er in mijn kast hangt draag, was ik er een beetje klaar mee. Doel: drie weken lang elke dag iets anders dragen. Goed om eens andere combinaties te maken. Ik heb ook een broek laten vermaken – zo een die je altijd bewaart, want ooit ga je ‘m weer passen. Hij past nu wel, maar de vorm is totaal weg, en die broek nu dus ook. Goed idee, slechte uitvoering.
Ik denk niet dat mijn koopgedrag hierdoor totaal veranderd is. De kleding die ik koop moet goed geproduceerd zijn – zodat je je niet hoeft af te vragen hoe iets voor zo een lage prijs verkocht kan worden. Misschien dat ik iets bewuster nadenk over of ik iets echt nodig heb of dat het meer de kick van het kopen is. Op mijn lijstje staan een nieuwe zonnebril, een trenchcoat van Les Coyotes de Paris en mooie basics waar je niet snel op uitgekeken raakt.”
Vormgever Charlie
“Eigenlijk wilde ik hier niet aan meedoen (Lord Gsus!), maar mijn collega’s Mariëlle en Marjolein hebben me overgehaald. Ik vind dat ik me al aan genoeg regels moet houden, laat staan als je ook nog eens niet mag shoppen. De gedachte aan zes maanden niks vond ik echt een horreur. Een tikje competitiedrang – ik wil toch niet achterblijven? – en de Netflix-docu Minimalists gaven me het laatste zetje. Ja, ik ben een shop addict, maar ik ga de challenge aan.
Alles binnen de kledingindustrie valt voor mij binnen de shopstop, en dan vooral fast fashion van de grote ketens met veel goedkoop gemaakte kleding. Dingen als sokken of ondergoed vond ik in het begin discutabel. Ik bedoel niet een mooi lingeriesetje voor de heb, maar basic benodigdheden. Toch ben ik voor alles of niks gegaan.
Onrustig
Ik heb het zeker pittig gehad. Van ons drieën kan ik wel stellen dat ik het meeste koop. Vooral die online zoektocht is voor mij echt een verslaving. Ik ben een jager, volg via apps alle trends. Ik weet precies op welke datum nieuwe collecties online komen en hoe je uitverkochte items op de kop tikt.
Dat was dan ook het lastigste voor mij: wat ga ik doen met al die tijd? Ik shop vooral als ik stress heb, iets moeilijks of spannends meemaak. De beloning is mijn verslaving. In het begin vond ik dat lastig en werd ik er onrustig van.
Creatieve uitlaatklep
Grappig genoeg mis ik mijn aankopen niet. Ik heb meer tijd over en herontdek van alles in mijn kast. Op de moeilijke momenten ga ik nu vaker naar mijn studio om te tekenen en ontwerpen. Een creatieve uitlaatklep.
Het enige wat ik heb gekocht, is een antieke ketting waar ik al heel lang naar zocht – ik dacht dat sieraden buiten de challenge vielen. A: het is geen textiel en B: het is geen trendgevoelig item van een grote fabrikant. Maar Marjolijn was onverbiddelijk: een accessoire is ook een beloning. Bij die ene ketting is het dan ook gebleven.
Ik heb een lijst in mijn telefoon gemaakt van items waar ik het meest behoefte aan heb. Gek genoeg zijn het vooral classics en basics. Ik ben erachter gekomen wat ik het liefste draag en dat ik die impulsaankopen eigenlijk niet vaak aantrek. Best een fijne les, ik hoop dat ik ‘m kan vasthouden.
Maar een dagje shoppen gaat me denk ik nooit vervelen.”
Managing editor Saar
“‘Zal ik ook meedoen?’, vroeg ik mijn collega’s – ik ben heus de lulligste niet. ‘Maar jij shopt toch helemaal niet veel’, was hun antwoord. Tja, daar hadden ze een punt. Ik koop echt veeel minder dan zij – denk ik. Dus nee, ik doe niet mee.
De afgelopen maanden heb ik genoten van de verhalen van bovengenoemde shopstoppers, terwijl ik zelf zo nu en dan met een nieuw laarsje naar de redactie kwam. Een beetje ongemakkelijk, maar ook heel fijn.
Aankopen
Diep graven in ’t geheugen van mijn ING-app levert dit lijstje aankopen op:
1 paar hardloopschoenen – € 161
1 paar witte laarsjes – € 149
1 paar All Stars – € 60
1 wit bloesje – € 49
1 vintage jasje – € 60 (moet ik echt eens aantrekken)
2 paar sokken en 4 onderbroeken – € 50
1 Jerome Dreyfuss-tas – € 373 (na drie maanden nadenken en vergelijkend warenonderzoek was ik eindelijk aan kopen toe)
Totaal: € 902 – best keurig vergeleken met de aankopen die Mariëlle, Marjolein en Charlie (vooral die!) normaal doen in dezelfde periode.
Aan de andere kant: wat is keurig? Ten opzichte van veel vriendinnen ben ík de big spender, met ‘alweer een nieuwe tas’. Ter verdediging kan ik aanvoeren dat dit komt doordat ik bij een glossy magazine werkt – dan ga je dus vanzelf verlangen naar tassen. Dat is meteen ook een goeie reden om volgend jaar wel mee te doen.”
Over een maand zijn ze klaar met de challenge, benieuwd hoe het afgelopen is en of ze het echt volgehouden hebben? Je leest het in juli op onze site!
Beeld: Rossi & Blake
