De programmering van Into The Great Wide Open is spannend, vernieuwend, maar toch ook toegankelijk. Mits je je van te voren een klein beetje verdiept in het programma. De beste optredens (wat ons betreft) op een rij.
1. Alt-J gaf zaterdag een memorabel optreden. Wat een bijzondere stem(men), wat een betoverende muziek, die bovendien amper in een hokje te plaatsen valt. Het is indieachtige relaxpop met een arty randje. Muziek die onder je huid gaat zitten, vooral als je het een paar keer hoort. En ja: dan zijn het ook nog appetijtelijke mannen. Ook fijn.
2. Jake Bugg is piepjong, maar (zo lazen we van te voren) nu al ‘de nieuwe Bob Dylan’. Dat maakte de verwachtingen hoog gespannen. Aan zijn podiumpresentatie moet-ie nog even wat schaven, maar de liedjes (over drank, drugs, armoede, hard werken) gaan er in als koek. Vooral de afsluiter, Lightin’ Bolt, is een hit op handen.
3. Spinvis was een beetje mat in het begin, maar eindigde prachtig en emotioneel. Hij wist een enorme groep mensen ademloos naar hem te laten luisteren én meezingen. Bijzonder hoe deze man totaal zichzelf staat te zijn, de relaxtheid zelve. Het werkt aanstekelijk.
4.Of Monsters And Men stond ook op Lowlands, maar kwam beter tot zijn recht op het sprookjesachtige terrein van ITGWO. De hits werden voluit meegezongen, de sfeer klopte aan alle kanten. Toch moet je de muziek wel goed kennen, wil je je er helemaal door laten meeslepen. Dat maakte dat het voornamelijk bij de hits écht los ging (Little Talks, Mountain Sound).
5. Balthazar staat op het punt om groot, groter, grootst te worden. En dus was het een eer om ze hier voor een relatief klein gezelschap bezig te zien. Leuke, goed uitziende types die een aanstekelijke mix van indiepop, folk, rock en electronica maken. Een heerlijke feestband die ook kan ontroeren.
6. The Staves zijn drie zusjes met een gouden keeltje. Ze gaven een briljant optreden bij het Armenhuis, en toonden zich (perfect gestyled) heer en meester over hun stem, instrumenten en het inmiddels zeer populaire muziekgenre: folk. Het album Dead and Born and Grown komt in oktober uit. Onze voorspelling is dat het de aftrap van een zeer blitse carrière zal zijn.
Eervolle vermeldingen voor het dromerige optreden van Benjamin Francis Leftwitch in het bos, het feestje dat Dio bouwde aan het begin van de zondag, maar ook voor de performance van Janne Schra & Ben Caplan (waarbij die laatste pas vijfentwintig jaar oud is, maar ziet eruit als zestig vanwege zijn baard) en het poëtische, onverwachtige strandoptreden van Erlend Øye (Whitest Boy Alive, Kings of Convenience) bij de Slibstream.
