Ze heeft een ?Televizierring, maakt wat ze mooi vindt en durft tegenwoordig zelfs slechtnieuwsgesprekken te voeren. En toch noemt ze zichzelf een ?Limburgse dodo. Wij stelden levensvragen aan ?Chantal Janzen (36).
Welk cijfer geef je op ?dit moment aan je leven?
“Best wel hoog eigenlijk. Een 8.5.”
Wat mankeert eraan?
“Nou, ik zie mijn vrienden te weinig. Gister heb ik ein-de-lijk weer eens koffie zitten drinken met mijn beste vriend Hein, dat was voor het eerst in drie maanden. Hein is een soort broertje voor mij. Ik ken hem van de Theaterschool, waar ik op mijn 19de begon. Als Zuiderling was dat doodeng. Ik praatte raar, iedereen was adrem, voor mijn gevoel werd ik links en rechts ingehaald. Niet dat Limburgers simpel zijn, integendeel, maar ik voelde me wel een soort dodo tussen die snelle Hollanders. En toen kwam er in het jaar onder mij ineens een Brabants boerke bij,
Hein, en die zag ik ook kijken van: straks vreet iedereen me op. Dat schiep meteen een band.”
Inmiddels ben je geen dodo meer
“Zo voel ik me soms nog steeds, hoor. Je blijft je toch eeuwig Zuiderling voelen. Dat geldt ook voor mijn vrienden, de meesten komen ook uit een dorp en zijn hele nuchtere, normale mensen. Bij ons gaat er niemand naar een veel te hippe strandclub op Ibiza.”
Wat doen jullie wel?
“Nou ja, koffie drinken dus, maar dat gebeurt dan weer veel te weinig. En tuurlijk zit het ook goed als we elkaar niet zo vaak zien, maar daar moet je niet al teveel vanuit gaan, dat is stom. Je moet op tijd tegen iemand kunnen zeggen: volgens mij moeten wij even wat inhalen.”
Maar dat kan niet
“Ja, dat kan wel, het is onzin dat dat niet zou kunnen. Ik zit hier toch ook met jou? Waarom kan ik dan niet een uur met een vriendin op de bank zitten? Dat ga ik dus ook vaker doen, want die 8,5 moet natuurlijk naar een 10.”
Van wie houd je het meest?
Als ik zeg van mijn man, doe ik mijn kind tekort en als ik zeg van mijn kind, doe ik mijn man tekort. En dan houd ik ook nog van mijn stiefkinderen. Ik was gister de was aan het op-?hangen en toen kwam er een natte ?onderbroek van mijn stiefzoon uit de wasmachine, toen kreeg ik gewoon een golf van liefde door mijn buik. Dan ga ik hem meteen effe appen, over de nieuwe eetkamerstoelen ofzo. Alsof die jongen daar op zit te wachten, maar dan wil ik gewoon even gezellig contact.”
Een samengesteld gezin is niet altijd makkelijk
“Des te mooier is het als het allemaal goed gaat”
Natuurlijk hebben we Chantal nóg meer levensvragen gesteld. Wil je meer antwoorden? Check dan snel ons decembernummer.
Ook Eva Jinek overleefde ons vragenvuur >
Beeld: Nick van Ormondt.
